ผมเล่นฟุตบอลจนเข้าขั้นเรียกว่า บ้า ได้
ผมเคยเดินร้องให้กลับบ้าน เมื่อสมัยผมเรียนมัธยม 1
เพราะ ผมไม่ได้ลงเล่นฟุตบอลเลยสักหนในทีมหมู่บ้าน
ทั่งๆ ที่ผมไปซ้อมทุกวันอย่างขยัน แต่พอถึงแข่งจริงเกือบสิบนัด
ผมเปลี่ยนชุด ใส่รองเท้าสตั๊ดคู่แรกที่พ่อซื้อให้ทุกนัด นั่งรอแล้วก็ไม่ได้ลง
วันนั้นฝนตก ผมเดินตากฝนกลับบ้าน แอบเนียนน้ำตาไหล
ไม่ให้พ่อรู้ กลัวพ่ออายคนอื่นที่ลูกไม่เก่ง
เวลาผมเห็นใครอยากเล่นบอล ก็จะดีใจ
คิดไปถึงตัวเองวันแรก ๆ
มาเล่นทีม FST ฟอนต์สตาร์ทีม
เห็น ปูน เล่น เห็น เต่าเล่น เห็น เอ เห็นหลายๆ คนเล่น
แล้วผมปลื้มใจมาก นี่คือ คนที่ใช้ใจเล่นจริง ๆ
เมื่อ เอ และ ปูน ถามว่า
มันมีวิธีการฝึกพื้นฐานการเล่นไหม?
ผมก็ตอบไปว่า
ให้ไปหาลูกฟุตบอลจากโลตัส หรือ ที่ไหนก็ได้
ราคาไม่ต้องแพง 169 หรือ 199
ซื้อไว้เลย เหมือน ซึบาสะ ที่เขาเอาลูกบอลไปกินนอนด้วย
เขาถามว่า ซื้อแล้ว จะเอาไปเล่นที่ไหน
ผมก็บอกไปว่า เอาไป คลึงๆ เลี้ยงๆ เล่นในห้องนอนนั่นแหละ
ให้คุ้น ให้ชิน ต่อไปก็เชื่องเอง
เมื่อคืนไปนั่งหาข้อมูล เจอเว็บๆ นึง ของ
ครูสว่าง อ่อนละมัย
ครูชำนาญการโรงเรียนปิยะบุตร์
อำเภอบ้านหมี่
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา
ลพบุรี เขต 1
เขาบอกว่า
แบบฝึกทักษะพื้นฐานการเล่นฟุตบอล